Czwarty Domek z Kart
Czwarta dekada życia, to czas mierzenia się z efektami naszych dotychczasowych wyborów. Na tym etapie widać już rezultaty. Pojawiające się zdarzenia odbywają się bez prób generalnych. Są często ekstremalnie trudne i długotrwałe, przeplatane jedynie krótkimi momentami uniesień. Formą zwizualizowania stanu, w którym „los igra z nami jak chce” (Sanchez 2010), wydała się górska kolejka. Jednak perspektywa rozrywki zmienia się, kiedy znajdujemy się w wagoniku. Patrząc na lunapark z dystansu, struktura toru kolejki przypomina pętlę nieskończoności. Gdyby „niebiletowany” cykl przejazdu, nasz wagonik mógłby jeździć w kółko. Nie ma bocznego toru czy zajezdni. W życiu raz pokonujemy kolejne wzniesienia siłą rozpędu, kiedy indziej, stajemy i musimy na nowo uruchomić wewnętrzny silnik.

4^th House Of Cards
The fourth decade of life, is a time to measure ourselves against the effects of our past choices. At this stage, you can already see the results. Emerging events take place without dress rehearsals. They are often extremely difficult and prolonged, interspersed with only brief moments of elation. A form of visualizing a state in which „fate plays with us as it pleases” (Sanchez 2010) seemed to be a roller coaster. However, the entertainment perspective changes once you are in the carriage. Looking at the funfair from a distance, the structure of the train track resembles an infinity loop. If we „unticketed” the ride cycle, our wagon could go round and round. There is no side track or depot. In life, once we climb hills with momentum, other times, we stall and have to restart the internal engine.